Από αύριο Τετάρτη το "δώσε"Παρασκευή-Σάββατο το "πάρε"

"ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ"

ό,τι θέλεις φέρνεις - ό,τι θέλεις παίρνεις

ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ

Παρασκευή 30/12 11πμ - 6μμ και Σάββατο 31/12 10πμ - 1μμ

στην "ΟΑΣΗ"

Στην εκδήλωση αυτή κάθε συμπολίτης και συμπολίτισσα , από την Τετάρτη 28/12 1μμ-4μμ στην "ΟΑΣΗ", θα μπορεί να προσφέρει ό,τι θέλει (κυρίως βιβλία, στολίδια, ρούχα πλυμμένα, CD, DVD, παπούτσια, αντικείμενα οικιακής χρήσης, εργαλεία κ.ά.)

Την Παρασκευή και το Σάββατο όλες οι προσφορές θα εκτεθούν και θα μπορεί καθεμιά και καθένας να πάρει ελεύθερα ό,τι χρειάζεται.

Ελπίζουμε ότι οι Γιαννιώτες και οι Γιαννιώτισσες θα αγκαλιάσουν αυτήν την πρωτοβουλία και θα συμμετάσχουν στις προσφορές αλληλεγγύης, τόσο αναγκαίας στην εποχή μας.

Αλληλέγγυοι Γιαννιώτες Πολίτες

Βελτιωτική ιδέα προς εξουθενωμένο Συνταγματολόγο... οικονομολογούντα τελευταίως...

Από το μπλογκ "Σκόρπιες Σκέψεις" {atakataka.blogspot.com} μεταφέρουμε ομότιτλη ανάρτηση του «Ατακαδόρ»:

Κε Καθηγητά, κε Βενιζέλε,
συγκινήθηκα "εκ βάθους καρδίας" από την δήλωσή σας ότι αισθάνεστε εξουθενωμένος αλλά και αναπτερώσατε το ηθικό μου λέγοντας ότι περιμένετε "βελτιωτικές ιδέες" για την σωτηρία της Ελλάδας.
Την οποία ναί μεν, ως κόμμα, έχετε πετύχει 6 φορές -μετρώντας και τις του προκατόχου σας- αλλά που προφανώς απαιτείται άλλη μία, οριστική ελπίζω αυτή τη φορά και όχι ...μεσοπρόθεσμη.
Να η βελτιωτική μου ιδέα για τη σωτηρία των ελλήνων:
1. Όλος ο συρφετός ψευδολόγων-ανέντιμων σωτήρων παραιτείστε και μάς αδειάζετε τη γωνιά.
2. Πιο πριν όμως το όλον κοινοβουλευτικό ΠΑΣΟΚ και η συνένοχη «αντιπολιτευόμενη» ΝΔ αλλά και όλες οι λοιπές δημοκρατικές ή/και «δημοκρατικές» δυνάμεις ψηφίζετε μη καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο, την Αναλογική δηλαδή, με προτιμητικό σύστημα και "στενοευρείες" περιφέρειες.
3. Όχι για νέα Βουλή απλώς αλλά για Βουλή (με 200 μέλη - υπεραρκετά!!!) που θα αναθεωρήσει(καλλίτερα: ανασυντάξει!!!) το Σύνταγμά μας και θα τό απαλλάξει από όλα τα αυταρχικά και αντιδημοκρατικά στοιχεία με τα οποία το σύνθεσαν ο «εθνάρχης» και ο «χαρισματικός» και το χειροτερέψατε προσωπικώς για να το καταστήσετε ένα ...τέλειο θεσμικό πλαίσιο ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ. Που όπως καλά γνωρίζετε, κε Καθηγητά, καμμία απολύτως σχέση δεν έχει με την δημοκρατία, αφού λειτούργησε και λειτουργεί μόνον ως λίκνο ανεξέλεγκτων «ισχυρών» κυβερνήσεων προαγωγών πάσης διαφθοράς και εκπόρνευσης της κοινωνίας.
4. Ως ...αντιπαροχή σάς προσφέρουμε επαρκή ελικόπτερα για να πάτε όλοι σας σε όποιον τόπο ...χλοερό επιθυμείτε, αποφεύγοντας το χλοερό Γουδί.
5. Αφού βεβαίως πρώτα επιστρέψετε -οι "ταγοί" αλλά και όλοι οι κατα καιρούς παρατρεχάμενοι "κολλητοί" και τα διάφορα «νέα τζάκια»- όση περιουσία σας δεν καλύπτεται από τις φορολογικές σας δηλώσεις από το 1974 και δώθε, είτε την έχετε εδώ είτε αλλαχού.

Σάς διαβεβαιώνω ειλικρινά ότι αυτά θα βελτιώσουν εξαιρετικά και το επίπεδο ζωής των ελλήνων και το ηθικό τους. Άσε που θα ξεβρωμίσουν και την Ελλάδα χωρίς "να ανοίξει μύτη".
Διότι αν είναι να ανοίξουν μύτες ή/και κεφάλια, αν είναι "να βγούν τα μαχαίρια", δεν χρειάζεται να μπείτε στον κόπο να εφαρμόσετε τα παραπάνω.
Θα το κάνουμε μόνοι μας το ξεβρώμισμα.

Συνάντηση για την Άμεση Δημοκρατία

Τις μέρες που "κυοφορούνταν" (με τον τρόπο που όλοι ξέρουμε...) η «νέα» κυβέρνηση Παπαδήμου, συναντήθηκαν πολίτες-υποστηρικτές της Άμεσης Δημοκρατίας και αποφάσισαν να συγκαλέσουν Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σε 20 μέρες (από τώρα).

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που εκδόθηκε, προτρέποντας όσους-όσες μπορούν να μετάσχουν κι αν όχι, να στείλουν τις απόψεις και προτάσεις τους.

Εμείς οι λαϊκές συνελεύσεις, οι συλλογικότητες και τα άτομα που αποδεχόμαστε το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας και την ανάγκη συντονισμού της οργάνωσης και της δράσης μας,

– υπερψηφίζουμε επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία,

– καλούμε ανοιχτά και συνδιοργανώνουμε μια τριήμερη πανελλαδική συνδιάσκεψη που θα γίνει στην Αθήνα στις 16,17 και 18/12/2011.

Προτείνεται το πρόγραμμα της συνδιάσκεψης να περιέχει εργαστήρια και θεματικές ομάδες επί των θεμάτων που ενδιαφέρουν το κίνημα.

Για το σκοπό αυτό ζητείται από τις συνελεύσεις, τις συλλογικότητες και τα άτομα που αποδέχονται επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης και την συνδιοργάνωση της συνδιάσκεψης να καταθέσουν προτάσεις θεματολογίας έως τις 2/12/2011.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα ως πολίτες της δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ζούμε την επιτάχυνση της κατάλυσης των τελευταίων δημοκρατικών κατακτήσεων και της κατ’ επίφαση δημοκρατίας. Καταργούνται ακόμη και τα βασικά δικαιώματα που παρείχε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Πηγαίνουμε από την ολίγη δημοκρατία στην εταιρειοκρατία και την παγκόσμια οικονομική και πολιτική τυραννία. Η εφαρμογή της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας ξεκινά από την Ελλάδα. Από την επιτυχία ή αποτυχία του πειράματος στη χώρα μας θα εξαρτηθεί η επέκτασή του και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Εκτιμούμε ότι το σύστημα δεν είναι άτρωτο, δεν είναι πανίσχυρο. Το τρωτό του σημείο είναι η αντίσταση του λαού. Στην πραγματικότητα ο λαός δεν είναι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά είναι αυτός που με τον πολύμορφο, επίμονο, αυθόρμητο και ενωτικό του αγώνα όλους αυτούς τους μήνες, έχει καθορίσει τις εξελίξεις και έχει οξύνει τα αδιέξοδα της πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας. Ο λαός έχει επιλέξει τη σύγκρουση δημιουργώντας τους δικούς του μηχανισμούς αλληλεγγύης.

Απάντηση στις ολοκληρωτικού τύπου εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα και την προσπάθεια χειραγώγησης του λαού μέσω δημοψηφισμάτων ή εκλογών, είναι η αυτοοργάνωση της κοινωνίας μέσα από αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις. Απάντηση στους εκβιασμούς του χρέους, της παραμονής στο ευρώ ή της επιστροφής στη δραχμή, είναι η άμεση δημιουργία αντιδομών κοινωνικής αλληλεγγύης και συνεργατικής οικονομίας.

Είμαστε πρόσωπα και συλλογικότητες που προέρχονται από συνελεύσεις και πλατείες από όλη την Ελλάδα και θεωρούμε ότι η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα του χρέους, αλλά αποτέλεσμα του υπάρχοντος πολιτικοοικονομικού συστήματος, γιατί ποτέ δεν ήμασταν ελεύθεροι, ποτέ δεν ήμασταν ίσοι, ήμασταν ήδη μία χρεωκοπημένη κοινωνία. Θεωρούμε ότι η απάντηση στην κρίση είναι η Άμεση Δημοκρατία.

Αρνούμαστε την αντιπροσώπευση, αλλά και κάθε είδους διαμεσολάβηση, όχι μόνο γιατί εξυπηρετούν αποκλειστικά οικονομικές ολιγαρχίες, αλλά επειδή δεν υπάρχει στην κοινωνία κάτι το ενιαίο για να αντιπροσωπευθεί. Απέναντι στο απαξιωμένο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα η άμεση δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει το χειραφετητικό πρόταγμα, αρκεί να αντιληφθούμε ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική, αλλά πολιτειακή και τελικά πολιτισμική. Απέναντι στον μονοσήμαντο πολιτισμό της ιεραρχίας, της στοχοστρέφειας, της Κυριαρχίας και του Καταναγκασμού, αντιπαραθέτουμε έναν πολιτισμό απελευθέρωσης και κατανόησης.

Η Άμεση Δημοκρατία έρχεται ως αναγκαίο πρόταγμα για μια ριζική ανατροπή του συστήματος της αντιπροσώπευσης , της εμπορευματοποίησης των πάντων και της έκπτωσης του ανθρώπου σε εργαλείο πλουτισμού, που είναι ενάντια στη δημιουργική ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας και του κάθε ανθρώπου χωριστά. Προϋποθέτει και συνεπάγεται τη διαρκή ενεργή συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας στα κοινά. Η Άμεση Δημοκρατία είναι ταυτόχρονα διαδικασία διαβούλευσης, λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων, πολιτειακό σύστημα και τρόπος κοινωνικής συνύπαρξης. Το περιεχόμενο όλων αυτών είναι η αυτονομία της κοινωνίας, που η ίδια δημιουργεί τους θεσμούς της και κυβερνάται απευθείας από ελεύθερους και ισότιμους πολίτες. Αυτός ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης δεν αφήνει κανένα χώρο για ιεραρχίες, αρχηγούς, κυβερνήτες και κόμματα, αλλά μόνο για πολίτες που βιώνουν και ασκούν την πολιτική και ταυτόχρονα ασκούνται σε αυτήν. Για ανθρώπους που όλοι βιώνουν την χαρά της ατομικής πρωτοβουλίας, της συλλογικής προσπάθειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης.

Οι αρχές της άμεσης δημοκρατίας όπως προκύπτουν από ιστορικές εμπειρίες αλλά και από αυτό που βιώνουμε στις συνελεύσεις, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας και στα πανεπιστήμια είναι:

Ελευθερία: Είναι η απουσία οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών καταναγκασμών και σχέσεων εκμετάλλευσης καθώς και η δυνατότητα του κάθε ανθρώπου να πραγματώνει το σύνολο των ικανοτήτων του και να συμμετέχει στη διαμόρφωση των θεσμών της κοινωνίας και της λειτουργίας τους.

Ισότητα: Είναι η ισοκατανομή των κοινωνικών αγαθών, η ισότιμη συμμετοχή όλων στις πολιτικές διαδικασίες, η ισηγορία, η αποδοχή της διαφορετικότητας της ανθρώπινης φύσης καθώς και η πρωταρχική προϋπόθεση και συνθήκη της δικαιοσύνης. Είμαστε όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί και έχουμε όλοι αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή.

Αλληλεγγύη: Είναι το συλλογικό πνεύμα, η καθολική αμοιβαιότητα, η συντροφικότητα, η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλοβοήθεια, η διάθεση των κοινωνικών αγαθών και σε μέλη της κοινωνίας που δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στη δημιουργία τους, αφού η εξαίρεση είναι το όπλο της εξουσίας.

Αυτονομία: Είναι η δυνατότητα όλων των πολιτών που συγκροτούν δήμο, να συμμετέχουν ισότιμα και χωρίς διαμεσολάβηση στην κυβερνητική, στην εκτελεστική, στην νομοθετική και στη δικαστική λειτουργία.

Συμφιλίωση με την φύση, προστασία του περιβάλλοντος: Είναι η εναρμόνιση της ανθρώπινης ύπαρξης με την φύση, αναστροφή της καταστροφικής για το περιβάλλον ανάπτυξης, σεβασμός των οικοσυστημάτων.

Οι θέσεις για την άμεση δημοκρατία με βάση τις αρχές αυτές είναι :

1. Ο δημόσιος χώρος είναι ανοιχτός στη συμμετοχή όλων και ανήκει σε όλους.

2. Η ισότιμη συμμετοχή όλων στη διαμόρφωση, λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων και ελέγχου της εφαρμογής τους, τόσο στη σφαίρα της πολιτικής όσο και της οικονομίας είναι θεμελιώδης προϋπόθεση. Όλοι ελέγχουν και ελέγχονται για αυτοβελτίωση και βελτίωση των λειτουργιών της κοινωνίας, μέσω ανοιχτών και διαφανών διαδικασιών.

3. Οι αναγκαίες εκπροσωπήσεις έχουν χαρακτήρα συντονιστικό ή εκτελεστικό και όχι διαμεσολαβητικό, αντιπροσωπευτικό ή αποφασιστικό. Σε κάθε περίπτωση οι εκπρόσωποι είναι άμεσα ανακλητοί, λογοδοτούν κατά τη διάρκεια εξάσκησης των καθηκόντων τους και κρίνονται στον απολογισμό τους με τη λήξη αυτών των καθηκόντων.

4. Η ύπαρξη πολλών τοπικών συνελεύσεων (γειτονιάς, δήμου, εργασιακών χώρων, χώρων σπουδών, κτλ) οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους είναι ο θεμέλιος λίθος της άμεσης δημοκρατίας. Η συμμετοχή σε αυτές δεν είναι ευκαιριακή αλλά υπεύθυνη και τακτική, είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Η επικοινωνία μεταξύ των τοπικών συνελεύσεων δημιουργεί ένα οριζόντιο (μη ιεραρχικό) δίκτυο, που έχει σαν σκοπό τον συντονισμό των θέσεων και των δράσεων που απαιτούνται.

Το πρόταγμά μας για μία νέα κοινωνία, το επιστέγασμα της οποίας απαιτείται να είναι ένας νέος πολιτισμός, δεν περιορίζεται αποκλειστικά προς τους συμπολίτες μας, αλλά και προς όλους τους λαούς του κόσμου για μία παγκόσμια κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επανάσταση. Ζητούμενο και στόχος του αγώνα που διεξάγουμε είναι ένας νέος άνθρωπος που, απαλλαγμένος από τις συνθήκες και τους παράγοντες εκμετάλλευσης που οδήγησαν στα σημερινά πρωτοφανή και αμείλικτα αδιέξοδα, θα δώσει τις δικές του απαντήσεις για έναν κόσμο ειρήνης, δημιουργίας, αλληλεγγύης και αρμονίας.

Προτρέπουμε τους πάντες να οργανωθούν σε μη ιεραρχημένες ομάδες και να αναπτύξουν άλλες παράλληλες δομές πάνω στο πνεύμα της Άμεσης Δημοκρατίας (δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής προϊόντων και υπηρεσιών, συλλογική καλλιέργεια γαιών, απελευθέρωση κοινωνικών χώρων, δημιουργία αυτόνομων κοινοτήτων, κλπ) για να προάγουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας κόντρα στα σχέδιά τους.

Ο καινούργιος κόσμος που οραματιζόμαστε δεν περιγράφεται σε καμία ήδη υπάρχουσα ιδεολογία. Πρόκειται να τον δημιουργήσουμε από την αρχή συνδιαμορφώνοντας τις απόψεις μας μέσα από τις διαδικασίες της Άμεσης Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο λαός θα επιλέξει τα μέσα και τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματώσει τη θέλησή του.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ-ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
12-13/11/11

Σημαδιακή ημερομηνία Παγκόσμια κινητοποίηση

11.11.11 Occupy The Streets. Occupy The World.
Διαλέχτηκε ως ημέρα παγκόσμιων διαδηλώσεων ενάντια στην κυριαρχία των τοκογλύφων.
Σημαδιακή και σπάνια...
(η προγούμενη ήταν... 900 χρόνια πριν και η επόμενη παραπλήσια -22.2.2222- θα είναι μετά από ...210 χρόνια)

Ένα πολύ ωραίο βίντεο θα βρείτε στο: http://real-democracy.gr.

Πρόταση για Μικρό-Ευέλικτο Υπουργικό Συμβούλιο

Μετά τις «ταραχώδεις» μέρες που περάσαμε, από την ρίψη της (ηλίθιας) βόμβας του -"βασκάνω τη μοίρα"- πρωθυπουργού μας (ηλίθιου) δημοψηφίσματος και την (έξυπνη) ζήτηση ψήφου εμπιστοσύνης από τον ίδιο, μέχρι την -μετά από μύριες ...κωλοτούμπες βουλευτών- λήψη αυτής της Ψ.Ε. προς μιά κυβέρνηση που υποσχέθηκε να ...παραιτηθεί για να σχηματιστεί μιά άλλη που να μάς αλυσοδέσει ευχερέστερα για 10 (τουλάχιστον) χρόνια, με χαρά δημοσιεύουμε την πρόταση του κόμματος Π.Λ.Ε.Γ.Μ.Α. για το πως πρέπει να στελεχωθεί το νέο Υπουργικό Συμβούλιο.
Έτσι για να ξαλλεγράρουμε λίγο...

ΝΕΟ ΜΙΚΡΟ - ΕΥΕΛΙΚΤΟ

ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

της Εθνικής Συναινετικής Συνεργατικής Συνεννοημένα Συνυπεύθυνης κυβέρνησης
εθνικής Ανάγκης, εθνικής  Ενότητας και εθνικής Σωτηρίας

Πρωθυπουργός                                                            Βαγγέλης Βενιζέλος

Υπ. Εθνικής Ξεφτίλας και Υποτέλειας                       Ντόρα Μπακογιάννη

Υπ. Εθνικής Επίθεσης και Εξοπλισμών                    Γιώργος Καρατζαφέρης

Υπ. Ξεπουλήματος και Ξεπουπουλιάσματος             Βαγγέλης Βενιζέλος

Υπ. Απαίδευτων Απολίτιστων Θρησκόληπτων         Άδωνις Γεωργιάδης

Υπ. Μαζικής Μαλάκυνσης Εγκεφάλου                     Γιώργος Κουρής

Υπ. Αγροτοβιομηχανικής Υπανάπτυξης               Κώστας Σκανδαλίδης           

Υπ. Πέντε Δρόμων Περιβαλλοντοφάγων                  Γιώργος Σουφλιάς

Υπ. Χερσοθαλασσαέριων Τουριστοκινήσεων           Παύλος Γερουλάνος

Υπ. Κοινωνικών Ασθενειών και Απασφάλισης        Ανδρέας Λοβέρδος

Υπ. Μπάχαλου και Εσωτερικής Αταξίας                 Βύρων Πολύδωρας

Υπ. Αδικίας και Προστασίας Ανόμων                     Γιώργος Βουλγαράκης

Υπ. Παντός Καιρού {*)                                                              Λούκα Κατσέλη

{*) για όλα τα θέματα για τα οποία δεν είναι αρμόδιος κανένας από τούς παραπάνω

Αυτή είναι η πρόταση του  νέου -σχετικά νέου: ιδρύθηκε στις 7.7.07- κόμματός μας Π.Λ.Ε.Γ.Μ.Α. {plegma.blogspot.com}, ύστερα από πολύωρη, επίπονη (και βασανιστική θα μπορούσε να πεί κανείς) συνεδρίαση της Ολομέλειας των Mελών του, στην οποία προήδρευσε ο χαρισματικός μας Aρχηγός Α.Α.Α. (Ατρεύς Α. Ατρέως) και οργάνωσε η σεμνοταπεινότητά μου(*), σήμερα 5.11.11 το πρω'ί'.
- - - - - - 
(*) Ν.Α. Λάμπης {5monkeysbrain.blogspot.com}

Χρόνης Μίσσιος: Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη...

Μεταφέρουμε εκτενή αποσπάσματα συνέντευξης που έδωσε ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος στο περιοδικό "Car & Driver". Ολόκληρο το ενδιαφέρον κείμενο θα τό βρείτε στην ιστοσελίδα του περιοδικού.

Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στη Καβάλα to 1930 από γονείς καπνεργάτες. Έζησε τα πρώτα του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, εργάτες και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Η οικογένεια του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη, όπου o Χρόνης δουλεύει σαν μικροπωλητής.

Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Οργανώνεται στο Δημοκρατικό στρατό πόλεων, και στα 17 του το 1947, συλλαμβάνεται, βασανίζεται άγρια, και καταδικάζεται σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν. Το 1953 αποφυλακίζεται, παρουσιάζεται στο στρατό και στέλνεται στο Μακρονήσι, αργότερα στον Αη-Στράτη, ώς το 1962 που διαλύθηκε το στρατόπεδο. Από τότε, δουλεύει ως στέλεχος της Ε.Δ.Α. Η δικτατορία του '67 τον βρίσκει μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη. Περνάει στη παρανομία και μαζί με άλλα στελέχη ιδρύουν το Π.Α.Μ. Το Νοέμβριο του 1967 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από το στρατοδικείο σε δεκαοχτώ χρόνια φυλακή. Και πάλι Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, ως την αμνηστία, τον Αύγουστο του 1973.

. . . . . . . . . . . . . . . .

Πιστεύαμε, κάποιοι ρομαντικοί, τότε ότι μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο, κάτι ιδιαίτερο. Είχαμε έναν μύθο, πιστεύαμε μια ιδεολογία, για αυτή θυσιάζαμε και τη ζωή μας ακόμα. Για μια καλύτερη ανθρωπότητα, για μια ομορφότερη κοινωνία, όλα τα γνωστά.

Ε! αποδείχτηκε ότι το όραμα της ιδανικής κοινωνίας που παλεύαμε δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί, διότι η συνείδηση των ανθρώπων, κι όταν λέω συνείδηση εννοώ παιδεία, βαθιά παιδεία, δεν ήταν στο επίπεδο του πολιτισμού που έπρεπε να δημιουργήσει.

Έτσι ξανακαβάλησε η εξουσία και με όλα τα προσχήματα, νόμιμα, ή παράνομα εγκαθίδρυσε ένα καινούργιο καθεστώς, χειρότερο από εκείνο που προϋπήρχε. Αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την Οκτωβριανή επανάσταση, το Βιετναμ, την Κούβα, παντού

. . . . . . . . . . . . . . . .

Το θέμα είναι να κερδίσεις τους ανθρώπους. Δεν μπορείς να σώσεις τους ανθρώπους αν δεν θέλουν οι ίδιοι να σωθούν. Εμείς οι κομμουνιστές το κάναμε αυτό. Ντε και καλά να τους σώσουμε. Άμα ο άλλος δεν γουστάρει, δεν νοιώθει ότι πρέπει να σωθεί, πως θα τον υποχρεώσεις;

. . . . . . . . . . . . . . . .

"Ο Αντρέας, ως μέγας δημαγωγός, πήρε όλη τη γκάμα των συνθημάτων της αριστεράς, τα υιοθέτησε, τα απαξίωσε μέσα από την εξουσία του και η αριστερά έψαχνε να βρει την προίκα της. Σαν να μην έφτανε αυτό, μας κληροδότησε και το σόϊ του…

. . . . . . . . . . . . . . . .

Τότε, εμείς οι ρομαντικοί είχαμε μια ιδεολογία, ένα όραμα, ένα όνειρο, είχαμε βέβαια και έναν αντίπαλο απέναντί μας. Το σύστημα ασκούσε τη βία στο σώμα μας. Μας φυλάκιζε, μας βασάνιζε, μας τουφέκιζε.

Σήμερα το σύστημα ασκεί τη βία του στον εγκέφαλο. Κάνει λοβοτομή. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να διαμορφώσει συνείδηση ο άνθρωπος. Ζει σε έναν ψεύτικο κόσμο, μια ψεύτικη ζωή. Υπάρχει καταναλωτισμός, διαφήμηση, τηλεόραση. Από τις δικές μας γενιές αφαίρεσαν την ποιότητα ζωής. Από τις σημερινές γενιές τους αφαιρούν την ίδια τη ζωή.

Ο νέος άνθρωπος τι μέλλον έχει σε αυτή τη χώρα; Ακούει καθημερινά νούμερα, μνημόνια, χρεοκοπίες και τα ρέστα. Είναι δημοκρατία να έχουν συμβεί όλα αυτά τα τραγικά μετά την μεταπολίτευση, να έχει οδηγηθεί η χώρα σε υποδούλωση, σε εθνική υποτέλεια, τόσα σκάνδαλα, μίζες και να μην έχει πάει ένας άνθρωπος φυλακή; Ένας να μην έχει ζητήσει συγνώμη; Ένας ρε! Ποια δικαιοσύνη; Ποια δημοκρατία;

Επειδή έφαγε ο Πάγκαλος ένα γιαούρτι στη μούρη θίγουμε τους θεσμούς; Αν υπήρχε μια ευνομούμενη δημοκρατία έπρεπε να παραπεμφθούν για δωσιλογισμό, όσοι άσκησαν εξουσία. Ζούμε μια τραγωδία με ηθοποιούς μαριονέτες.

Ενώ το πολιτικό σύστημα μας έχει φέρει σε αυτό σημείο, μόλις συμβαίνει μια παρεκτροπή, μια προπηλάκιση ενός βουλευτή, αμέσως τίθεται θέμα θεσμών της Δημοκρατίας.

Προσωπικά είμαι εναντίον αυτών των μεθόδων, αλλά αν έχεις έναν ολόκληρο λαό αγανακτισμένο κάποιος θα είναι και παρορμητικός. Αυτό σημαίνει ότι θίγονται οι θεσμοί; Και ποιοι είναι αυτοί;

Κάθε τέσσερα χρόνια να πουλάς την ψήφο σου στον υποψήφιο ή στο κόμμα με την προσδοκία να βρεις μια θέση στην κοινωνία, μια εργασία, εσύ ή το παιδί σου; Αυτή είναι η Δημοκρατία;

Το δικαίωμα στην εργασία, σε μια αξιοπρεπή ζωή, στην ασφάλεια, στην ευτυχία, το δικαίωμα στο να εξασφαλίσεις το μέλλον των παιδιών σου δεν είναι δημοκρατικό δικαίωμα και είναι το παζάρι που γίνεται κάθε 4 χρόνια;

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ζωή είναι ένα δώρο που μας δίνεται άπαξ και έχει ημερομηνία λήξεως και έχουμε το δικαίωμα να τη χαρούμε να την μοιραστούμε, να δημιουργήσουμε. Ε! το γεγονός ότι το σύστημα μας εμποδίζει τα κάνουμε όλα αυτά και μας οδηγεί στην κατάθλιψη, στην μιζέρια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια, με συγχωρείτε αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία...

Για αυτό θεωρώ σημαντικό γεγονός ότι οι άνθρωποι βγήκαν στις πλατείες. Να κοιταχτούν, να ψαχτούν, να συναντήσουν τα όνειρά τους, να αλλάξουν κάποιες κουβέντες, να βγουν από τις μάντρες των κομμάτων. Το αυθόρμητο είναι δημιουργία. Και βέβαια όλοι οι ηγήτορες των κομμάτων αναρωτήθηκαν, πως γίνεται αυτό χωρίς αυτούς, χωρίς καθοδήγηση;

. . . . . . . . . . . . . . . .

Ακόμα και οι ακτιβιστές οικολόγοι οι οποίοι αναμφισβήτητα κάνουν μια σοβαρή δουλειά για να διαμορφωθεί μια οικολογική συνείδηση, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο πλανήτης μας έχει δύο περιβάλλοντα. Το φυσικό και το κοινωνικό.

Το πρόβλημα είναι ότι το κοινωνικό ασκεί τέτοια καταστροφική πίεση στο φυσικό ώστε για να το προστατεύσουμε πρέπει να κάνουμε ανατροπές στο κοινωνικό. Για αυτό η οικολογία είναι επαναστατική. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει, ότι το περιβάλλον είναι το σπίτι του.

. . . . . . . . . . . . . . . .

Η διαφήμιση έχει τρελάνει τους ανθρώπους. Συνέχεια παράγει καινούργια προϊόντα, τα οποία προσπαθεί να πλασάρει. Η διαφήμιση έχει εκπορνεύσει μέχρι και τα πιτσιρίκια. Τα βάζουν εκεί να διαφημίζουν γαριδάκια ή οτιδήποτε με κινήσεις "αρτίστας". Σκουπίδια.

. . . . . . . . . . . . . . . .

Το χίπικο κίνημα ήταν η τελευταία εξέγερση του ανθρώπου. Γιατί ήταν τόσο σημαντικό; Διότι είχε αντιληφθεί ότι τα πανεπιστήμια μετατρέπονταν σε στρατόπεδα τεχνοκρατικής γνώσης που θα παρήγαγαν, όπως παράγουν, ηλιθίους υψηλής τεχνολογίας.

Έτσι ξεκίνησε η αμφισβήτηση όλου του συστήματος. Μαζί με τον πόλεμο του Βιετ-ναμ γεννήθηκε μια δυναμική που αμφισβητούσε πλέον τα πάντα.

Για να το διαλύσουν έριξαν με τους τόννους τα χημικά ναρκωτικά. Δυστυχώς το σύστημα είναι τόσο ισχυρό που τό έκανε μόδα. Εδώ έκανε μόδα και τη φιγούρα του Γκεβάρα, τον χιπισμό θα άφηνε;…

. . . . . . . . . . . . . . . .

Στην Καβάλα πήγα για τελευταία φορά πριν λίγα χρόνια. Με πονάει πολύ. Δεν έβρισκα το δρόμο του σπιτιού που γεννήθηκα. Τήν έχουν καταστρέψει. Πολυκατοικίες τέρατα…"

Τι να κάνουμε;

Να ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας. Να ξαναεποικίσουμε τη γη μας. Να ξαναστήσουμε τη γεωργία μας. Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη.

Έχουμε μια χώρα παράδεισο. Παράγουμε τα πάντα και τόσο εκλεκτά. Να γυρίσουμε στα χωριά μας, να ξαναδεθούμε με τη γη. Να πάνε στο διάολο και οι δανειστές και τα χρέη μας. Τι θα κάνουν; Θα μας στείλουν τους πεζοναύτες; Θα υποφέρουμε, αλλά θα υποφέρουμε για μας και ό,τι δημιουργήσουμε θα είναι δικό μας πια…

Ένα τραγούδι

Στους παλιότερους, ειδικά στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και σε κάποιους επίγονους, κάτι θα θυμίσει το παρακάτω τραγούδι, που διασκευάσαμε για την τρέχουσα φάση του αγώνα. Για νά 'χουμε να τραγουδάμε κιόλας στις Πλατείες...
Βελτιώσεις δεκτές!

Θύελλες, άνεμοι γύρω μας πνέουν
τέκνα του σκότους εμάς πολεμούν
σ' άγριες μάχες μπλεκόμαστε τώρα
κι άγνωστες τύχες εμάς καρτερούν.

Μίσος κι εκδίκηση στον κάθε κλέφτη
στον κάθε κάπηλο της λευτεριάς
πόλεμος σ' όλους τους νταβατζήδες
ώρα για πάλη, ώρα δουλειάς.

Πάντα ψηλά τη σημαία κρατώντας
πάντα περήφανοι, πάντα εμπρός
με το κουράγιο μας παίρνουμε νίκες
ο φασισμός τους είν' ο εχθρός.

♬«Θα σέ ξανάβρω στην Πλατεία... τρεις του Σεπτέμβρη να μιλάς...»♫

Προτάθηκαν και θα γίνουν δύο συναντήσεις των "αγανακτισμένων" στην Πλατεία:

Μία αύριο Σάββατο 3/9 στις 6 μμ

και η επόμενη την Κυριακή 4/9 στις 9μμ.

Τέλος η θερινή "ραστώνη"...

Θα τά πούμε στην Πλατεία.

Πορεία προς τις Βρυξέλλες οργανώνουν οι ισπανοί αγανακτισμένοι!

Δεν ξέρουμε ακόμα τί σκέφτονται οι έλληνες αγανακτισμένοι. Αν δηλαδή θα υπάρξει και ελληνική συμμετοχή σ' αυτήν την εκδήλωση, που προφανώς θα έχει παγκόσμια εμβέλεια. Διότι το "θέμα" της θα είναι:

Η μετατροπή των ευρωπαίων πολιτικών ηγετών σε ενεργούμενα, η υποδούλωσή τους στις χρηματοπιστωτικές «Αγορές», στους διεθνείς τοκογλύφους δηλαδή.

Μεταφέρουμε γλαφυρή παραλλαγή του Θούριου του Ρήγα Φερραίου, που σκάρωσε συνεργάτης του "Παρατηρητή της Ηπείρου" για την περίπτωση:

««««««««««««««««««

Ας μέ συγχωρέσουν όσοι σέβονται την μνήμη του ήρωα Βελεστινλή και βρίσκουν έμπνευση κι ελπίδα στο απαράμιλλο όραμά του που, με τόσο θάρρος και αυταπάρνηση, αγωνίστηκε να μεταλαμπαδεύσει.
Συγκαταλέγομαι σ' αυτούς και συγχώρεσα τον ...εαυτό μου για την παρακάτω παραλλαγή του Θούριου.

Ώς πότε παλληκάρια

θα ζώμεν στα στενά;

Του Μαμωνά τα χνάρια

έγιναν καθαρά!

Τις τύχες μας προστάζει

ως δούλων παρευθύς,

τα πάντα εξουσιάζει,

αφέντης κάθε Αρχής.

Σκωθείτε παληκάρια

λερναίας κεφαλές

σπαθιά και με χαντζάρια

να κόψουμε πολλές.

Είν' άγριο το τέρας,

πλοκάμια έχει πολλά,

μά όλοι μαζί αντάμα

τό κάνουμε καλά!

Όποιος, όποια ξέρει καλά Ισπανικά (και ελληνικά...)

ας τό μεταφράσει και ας τό στείλει στους ισπανούς

συναγωνιστές.

»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Οι ισπανομαθείς ας σπεύσουν...

Αγανακτισμένη Σκλίβανη

Βράδυ στην "πάνω" Πλατεία του χωριού, στο καφενειοπερίπτερο... Αεράκι δροσιστικό, καλό αντίβαρο για τη ζεστή μέρα. Μικροπαρέες στα τραπεζάκια, μπύρες, κάνα τσίπουρο, κάνα κρασί και ωραία μεζεδάκια της Αγγελικής.

Κεράσματα, παλιές ιστορίες «εις επήκοον όλων», πειράγματα. Κυρίως στον "πρόεδρο", δηλαδή τον πρώτο Τοπικό Σύμβουλο του συνδυασμού που πλειοψήφισε στον ...ΚΑΚΟκρατικό "Δήμο Δωδώνης", ο οποίος ex officio παίζει τον ρόλο του παλιού Πρόεδρου Κοινότητας.

Πειράγματα γιατί, βδομάδες τώρα, δεν έχει φροντίσει ν' αντικατασταθούν δυό καμμένες λάμπες στις κολώνες φωτισμού της Πλατείας.

Κάποτε αποφάσισε να φύγει. Με ένα αγροτικό φορτηγάκι, που τό είχε αφήσει επίτηδες στο κατωφερικό σημείο της Πλατείας, γιατί δεν έπαιρνε μπροστά...

Το ξεκινάει τσουλώντας το αργά στον κατήφορο. Και τότε πετάγονται δυό ...αγανακτισμένοι συγχωριανοί, πιάνουν το αυτοκίνητο από την πίσω πόρτα της καρότσας και σταματούν το τσούλημα!

Μετά, τό έσπρωξαν για να πάρει μπροστά μόνον όταν, ρητά και φωναχτά και μέσα στα χάχανα όλων, ο "πρόεδρος" υποσχέθηκε ότι θα φροντίσει για τις λάμπες μέσα στην βδομάδα.

Μιά μορφή βίας ήταν κι αυτή... Βία ενάντια στην Εξουσία...

Που, αν τήν μάθαινε ο αξιότιμος κ. Βαγγέλης Βεν., μάλλον θα τήν κατακεραύνωνε ως υπονόμευση του ...«πολιτικού μας πολιτισμού»...

Εμείς όμως γελάσαμε με το πάθημα του "πρόεδρου".

Και μάλλον θα αποχτήσουμε και λάμπες στην  Πλατεία...

Υ.Γ.

Αν υποψιαστώ ότι το "κίνημα των αγανακτισμένων" έφτασε και στα χωριά... θα πεθάνω...

Απ' τη χαρά μου.

Κείμενο από το "Σύνταγμα"

Από το αντίστοιχο "σάϊτ" μεταφέρουμε το κείεμνο που διαμορφώθηκε 9-10/7/11:

{οι επισημάνσεις είναι δικές μας}

ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΤΗΣ 2ΗΜΕΡΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

Το 2ήμερο 9 και 10 Ιούλη 2011 μαζευτήκαμε σε μια διαδικασία απολογισμού λαϊκές συνελεύσεις από όλες τις περιοχές, σύμφωνα με το κάλεσμα της Λαϊκής Συνέλευσης της πλ. Συντάγματος της 3/7/2011. Ήρθε εικόνα για τις θέσεις, τη λειτουργία και τις δράσεις από 48 συνελεύσεις, 36 την πρώτη μέρα και 12 τη δεύτερη μέρα. Από αυτές ήταν 24 από τις πόλεις της περιφέρειας και 24 από περιοχές της Αττικής, οι περισσότερες με αποφάσεις τους. Αντιπροσωπεύτηκαν όλες οι μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και εκτιμούμε θετική και αντιπροσωπευτική την ανταπόκριση, παρότι γνωρίζουμε ότι λειτουργούν ή ξεκινούν και πολλές ακόμα λαϊκές συνελεύσεις και σε άλλες περιοχές.

Από τη συζήτηση επιβεβαιώθηκε η θέληση όλων να συνεχίσουμε, να επικοινωνούμε και να συντονίζουμε τη δράση μας. Ήρθε πλούσια εικόνα από τις δράσεις διάφορων περιοχών για το κεντρικό μας στόχο και για πολλές δραστηριότητες για κεντρικά και ιδιαίτερα προβλήματα.
Είμαστε στις πλατείες της χώρας γιατί αποφασίσαμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, γιατί πλέον δεν εκχωρούμε σε κανέναν το δικαίωμα αυτό.

Αυτό το στοίχημα κληθήκαμε να το κερδίσουμε και θα το κερδίσουμε. Και θα το πετύχουμε με τη συμμετοχή μας, τον άμεσο έλεγχο και την αυταπάρνηση μας. Με την αυτοργάνωση μας και την άμεση δημοκρατία των πλατειών, δημιουργούμε τους δικούς μας αντιθεσμούς που βασίζονται στην κοινωνική αλληλεγγύη, τη δικτύωση, τη συντροφικότητα, την αγωνιστικότητα.

Συναντηθήκαμε για να ανταλλάξουμε εμπειρίες και ιδέες. Συναντηθήκαμε να συνδιαμορφώσουμε την κοινή μας πορεία ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης, της Τρόικα και των κάθε λογής αυλικών τους. Ενάντια στην βία της φτώχειας και της ανεργίας. Ενάντια στη βία της συντριβής του κοινωνικού κράτους. Ενάντια στη βία της κρατικής καταστολής. Ενάντια στη βία των επιταγών του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, των μνημονίων, και όλων των μέτρων τους.

Συμφωνήσαμε στην ανάγκη κοινής δράσης και συντονισμού. Συμφωνήσαμε στην ανάγκη σχεδιασμού για να κάνουμε πράξη το αίτημα για Άμεση Δημοκρατία, για λαϊκή αυτοργάνωση παντού.
Το αίτημα για Λαϊκές Συνελεύσεις παντού, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στους χώρους σπουδών είναι προμετωπίδα του αγώνα μας.

Το Σύνταγμα και η Λαϊκή Συνέλευση του, είναι μέχρι στιγμής το σημείο αναφοράς του κινήματος των πλατειών. Θα μπορούσε ωστόσο να μετεξελιχθεί σε ουσιαστικό κέντρο, και σημείο συνάντησης όλων των αγωνιζόμενων κοινωνικών και εργασιακών χώρων. Κινούμαστε σε αυτή την κατεύθυνση και θέλουμε το ίδιο να συμβεί και σε άλλες πλατείες της χώρας.

Προτείνουμε στο πλαίσιο του συντονισμού του κινήματος, τακτική επικοινωνία των Λαϊκών Συνελεύσεων μεταξύ τους, ακόμα και κοινές Συνελεύσεις, σε όποιες περιοχές κρίνεται αναγκαίο να γίνει αυτό. (π.χ. ξεπούλημα Ελληνικού, δημιουργία Χ.Υ.Τ.Υ Φυλή – Γραμματικό – Κερατέα κ.ο.κ.)

Το website που δημιουργήθηκε στην πλατεία Συντάγματος και ψηφίστηκε από την Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, το amesi-dimokratia.org, είναι το σημείο αναφοράς των Λαϊκών Συνελεύσεων πανελλαδικά. Μέσα στο site η κάθε Λαϊκή Συνέλευση έχει τη δυνατότητα ανάρτησης δημοσιεύσεων και αποφάσεων της κάτω από το διακριτικό της τίτλο, για παράδειγμα υπάρχει χώρος της Λαϊκής Συνέλευσης Κορίνθου – Θεσσαλονίκης και αντίστοιχα για κάθε συνέλευση. Είναι το εργαλείο μέσω του οποίου επικοινωνούμε, ανταλλάσουμε απόψεις και προβληματισμούς, επιλέγουμε δράσεις.

Οι μάχες που μέχρι τώρα δώσαμε και η επίθεση που δεχτήκαμε δυναμώνουν ακόμα περισσότερο την θέληση μας. Δεν σταματάμε εδώ. Το υποσχεθήκαμε αλλά και το αποφασίσαμε στις Λαϊκές μας Συνελεύσεις. Δεν θα φύγουμε αν δεν φύγουν. Ακόμα και αν φύγουν δεν θα γυρίσουμε στα σπίτια μας γιατί θα συνεχίσουμε δυναμικά και αποφασιστικά την οικοδόμηση του νέου κοινωνικού μοντέλου που διεκδικούμε. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας παντού και πάντα ενάντια σε οτιδήποτε μας καταδικάζει σε μία ζωή χωρίς μέλλον. Συνεχίζουμε με κινητοποίηση-μαζικές συνελεύσεις και επόμενους μεγάλους σταθμούς α) την επόμενη Κυριακή 17/7, μέρα που επισκέπτεται η Χίλαρι Κλίντον την Ελλάδα β) την μεθεπόμενη Κυριακή 24/7 επέτειο της πτώσης της χούντας για το δικό μας ΟΧΙ στη σύγχρονη ολιγαρχία.

Εργαζόμαστε συστηματικά το επόμενο διάστημα, για να οργανώσουμε μία πανελλαδική συνάντηση, όλων των πλατειών αυτή τη φορά, στις 3 Σεπτέμβρη 2011. Μία πανελλαδική κινητοποίηση που θα καταστήσει σαφές σε κάθε πλευρά ότι αυτή η οικονομική και κοινωνική πολιτική που ακολουθείται μας βρίσκει απέναντι. Εργαζόμαστε συστηματικά το επόμενο διάστημα, για να ολοκληρώσουμε το μοντέλο της δημοκρατίας που θέλουμε να κατακτήσουμε.

Οι πλατείες αποτέλεσαν και αποτελούν για μας και για όλη την Ευρώπη μία πρωτόγνωρη μορφή αντίδρασης και ένα σχολείο Άμεσης και Αδιαμεσολάβητης Δημοκρατίας. Επιδιώκουμε συνάντηση με όλα τα ευρωπαικά κινήματα πλατειών με στόχο μια πανευρωπαικη δράση για την διαγραφή των χρεών.

Άμεση Δημοκρατία Τώρα!

φωτορεπορτάζ

Όργανο των ΔΑΤ (Δυνάμεις Άμεσης Τρομοκράτησης) επιδεικνύει την ευστοχία του

στην εκτόξευση χημικών κατά μιάσματος.

Και μετά λέμε ότι το ΥπΕτΠ(Υπουργείο Εξουδετέρωσης του Πολίτη) δεν τούς εκπαιδεύει άρτια...

Συντρόφια σε άγρια επίθεση εναντίον όσων αντιστρατεύονται τη σωτηρία της πατρίδας (τους).

{εικαστική σύλληψη}

Ένα από τα "προς σφαγήν" προβατάκια. Sorry προς «αξιοποίηση» ήθελα να πώ...

{μην μού πείτε πάντως ότι δεν μοιάζει καταπληκτικά με πρόβατο!}

Ο πατριωτικός λαός εκφράζει την πλήρη συναίνεσή του στην «αξιοποίηση»...

{τις φωτογραφίες αυτές τίς ψάρεψα κατά καιρούς

από διάφορα μπλογκ και σάϊτ.

Ούτε θυμάμαι ποιά ήταν. Συγγνώμη.}

Αυτή την Κυριακή στην "ΟΑΣΗ"

Ένταση του ευπρεπισμού

Απαλλαγή από τα μπάζα

Κάναμε κάμποσα πράμματα για την "ΟΑΣΗ", όχι όμως αρκετά για να αλλάξουν ριζικά την εικόνα της ως "ρημάδι" στη μέση της πόλης. Κι ακόμα περιμένουμε την, θετική όπως ελπίζουμε, απόφαση της ΔΗΑΝΕΤΑΙ για να προχωρήσουμε σε ουσιαστικότερες βελτιώσεις, πάντοτε στην κατεύθυνση της πλήρους αποκατάστασης του κτηρίου στην αρχική του μορφή και της λειτουργίας του ως δημόσιου χώρου για την προσιτή αναψυχή των πολιτών.

Φτιάξαμε τρία παρτέρια λουλουδιών, μετατρέψαμε το απαίσιο «Τείχος του Αίσχους» σε παγκάκια και τραπεζάκια αλλά και σε εκθετήρια ελεύθερης ανταλλαγής βιβλίων. Βάλαμε νερό και μόνιμο ηλεκτρικό στοιχειώδη φωτισμό.

Καθαρίζουμε κατά το δυνατόν το χώρο, αφού ο Δήμος δεν αξιώθηκε ακόμα να τόν συμπεριλάβει μόνιμα στους δημόσιους χώρους που καθαρίζουν τα συνεργεία του.

Αγνοούμε το γιατί οι δύο (2) εντολές του προηγούμενου δημάρχου αγνοήθηκαν από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο καθαριότητας αλλά και γιατί ο τωρινός δήμαρχος παραβλέπει ένα τόσο σοβαρό θέμα και δεν έδωσε εντολή να καθαρίζεται συνεχώς το κεντρικότερο σημείο της πόλης.

Το επόμενο βήμα μας είναι να απαλλάξουμε τον εξωτερικό χώρο της "ΟΑΣΗΣ" από τα μπάζα που έχουν παραμείνει και δίνουν την εικόνα του παρατημένου.

Καλούμε όλους τους συμπολίτες που μπορούν, να έρθουν το μεσημέρι αυτής της Κυριακής να βοηθήσουν σ' αυτήν την προσπάθεια.

Αν και έχουμε κάποια στοιχειώδη εργαλεία, ας φέρει, όποιος μπορεί, φτυάρι, κασμά, γράβαλο, τσουγκράνα, σκούπες, φαράσια, σακκούλες μπάζων.

Ενδιαφέρουσα εξέλιξη

Οι έλληνες πολίτες μπροστά στον καταιγισμό χημικών από τους μισθοφόρους του ΥπΕτΠ [Υπουργείου Εξουδετέρωσης του Πολίτη] ...μεταλλάχθηκαν από κουκουλοφόρους σε μασκοφόρους.

Ενδιαφέρον δεν είναι;;;

Φωτογραφία από το ενδιαφέρον μπλογκ: denyal.wordpress.com

Ξανακαθίστε τους στους καναπέδες!

...διέταξε αυστηρά ο Υπουργός ΕτΠ τον επικεφαλής της ΑΑ και έκλεισε το τηλέφωνο.

Ανακάθισε στην δερμάτινη βαθειά του πολυθρόνα και αποτελείωσε το ου'ί'σκυ του, χαμογελώντας για τα εύσημα που θα εισέπραττε από τον Αρχηγό της κυβέρνησης.

- Μάρθα! φώναξε στη συσκευή ενδοσυνεννόησης, βάλε μου άλλο ένα! Και ξαναχαμογέλασε με την πονηριά του να βάλει τα μπουκάλια στο κάτω-κάτω ντουλάπι της βιβλιοθήκης απέναντί του, ώστε η νεαρά να είναι αναγκασμένη να σκύψει για να πάρει κάτι...

Ο επικεφαλής της ΑΑ, βλαστήμησε την ώρα και την στιγμή που είχε γλείψει για να πάρει τη θέση...

- Όλα σε μένα τα φορτώνει ο άχρηστος, μουρμούρισε και σήκωσε το τηλέφωνο.

- Γρηγόρη, πρέπει να τούς τρομοκρατήσουμε... Εφάρμοσε το σχέδιο ΑΣ!

- Μα.... Είμαστε λίγοι και είναι πάρα πολλοί! ψέλλισε ο επικεφαλής των ΔΑΤ.

- Είστε αρκετοί για να «γράψουν» οι εικόνες στα κανάλια! Κάνε γρήγορα, Γρηγόρη! Κάντε τα «Γής Μαδιάμ»! Έχω αυστηρή διαταγή από τον άχρηστο.

Ο επικεφαλής των ΔΑΤ στράφηκε προς τον επικεφαλής ΔΤΠ, που παρακολουθούσε βουβός.

- Σχέδιο ΑΣ! Αξιοποίησε τους γνωστούς! Με πλήρη εξοπλισμό! Κουκούλες, σιδερολοστούς, τα πάντα! Κι εσείς μη λυπηθείτε κανέναν. Ούτε γέρους, ούτε γυναίκες, ούτε παιδιά. Χρησιμοποιείστε μόνον ληγμένα χημικά. Δέκα τραυματίες από μάς, εφτά απ' αυτούς... Και... ξέρεις εσύ... Όλα μπροστά στις κάμερες... Να βγουν καθαρά τα πλάνα!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΑΡΚΤΙΚΟΛΕΞΩΝ

ΕτΠ= Εξουδετέρωσης του Πολίτη

ΑΑ= ΑστυΑνομία

ΑΣ= Αξιοποίηση Σιδερολοστοφόρων

ΔΑΤ= Δυνάμεις Ανανέωσης Τρομοκράτησης

ΔΤΠ= Δημιουργίας Τρόμου στους Πολίτες

Ένα δημοψήφισμα ΟΥΣΙΑΣ

1. Θέλετε το «πόθεν έσχες» να γίνει ουσιαστικό και να ισχύσει αναδρομικά για 50 χρόνια για όλους τους πολιτικούς και όσους θήτευσαν στο δημόσιο;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

2. Θέλετε να δημευτούν όσα δεν αποδειχτεί ότι απόχτησαν κάποιοι με την προσωπική τους εργασία, βάσει των φορολογικών τους δηλώσεων;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

3. Θέλετε να είναι το χρήμα εμπόρευμα, να έχει τόκο;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

4. Θέλετε να πούμε στους δανειστές μας «θα σάς πληρώσουμε όταν μπορέσουμε και ΜΟΝΟΝ τα δάνεια, όχι τόκους»;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

5. Θέλετε να εφαρμοστεί το άρθρο 4§5 του ισχύοντος Συντάγματος (κατάργηση των έμμεσων φόρων-χαρατσιών);

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

6. Θέλετε να διαχωριστούν αυστηρά οι 4 λειτουργίες: Ενημερωτική, Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

7. Θέλετε οι κάθε είδους εκπρόσωποι (στη Βουλή, τα Σωματεία κλπ) να εκλέγονται αξιολογούμενοι (Προτιμητικό Εκλογικό Σύστημα) και να είναι ανακλητοί οποτεδήποτε;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

8. Θέλετε κάθε έδρα εκπροσώπου να αντιστοιχεί στον ίδιο αριθμό ψηφισάντων;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

9. Θέλετε να διακοπεί η χρηματοδότηση των κομμάτων και να επαναληφθεί (ισομερώς...) μόνον σε όσα αποδείξουν ότι λειτουργούν δημοκρατικά;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

10. Θέλετε να γίνει Συντακτική Συνέλευση για να μάς απαλλάξει από το αυταρχικό-ολιγαρχικό καραμανλοπαπανδρεϊκό Σύνταγμα;

ΝΑΙ - ΟΧΙ - ΛΕΥΚΟ

{πρόταση του Ναπ.Παπαδόπουλου}

Η "ΟΑΣΗ" ως μαγέρικο

Οι αγανακτισμένοι γιαννιώτες εφάρμοσαν [έναν από] τους στόχους της "Δημοτικής Αρχής". Να επανέλθει η "ΟΑΣΗ" στον αρχικό προορισμό της: Μαγέρικο [και λαϊκό καφενείο].

Υ.Γ.

Παρακαλούμε το ...ΣΔΟΕ να μην εφορμήσει και τούς "προστιμάρει" για έλλειψη ...ταμειακής μηχανής, μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, μη απόδοση ΦΠΑ κλπ. διότι το ...«όλον τσιμπούσι» οργανώθηκε σε συμμετοχική-ανταλλακτική [και εναλλακτική!] βάση:

Άλλες έφεραν τις πρώτες ύλες, άλλοι μαγείρεψαν, άλλες και άλλοι σέρβιραν, άλλη έφερε το κρασί, άλλος τις μπύρες, άλλος φρόντισε γαι τα τραπεζομάντηλα, άλλη τα υπόλοιπα σκεύη, άλλος κατασκεύασε τα τραπέζια και τα καθίσματα [φοβερός ξυλουργός!] κ.ο.κ.

Και ...«όλοι μαζί τά έφαγαν»...

Αθάνατε Αντιπρόεδρε!

κ. Γερουλάνε: Να επιστρέψουν τα λεφτά οι αθλητοπαράγοντες!

Εμείς εδώ ...«αξιωθήκαμε» να έχουμε ως πρόεδρο του "ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ" τον φοβερό και τρομερό Κούγια! Που όταν είδε ότι δεν έβγαινε τίποτα, πήρε των ομματιών του... και άραξε στην Πάτρα, στην "Παναχαϊκή".

Τον διαδέχτηκε ο, -γιαννιώτης, λέει, αλλά «πιασμένος» στην Θράκη- Χριστοβασίλης.

Ο οποίος όμως, ...ξαναλέει, συμπεριλαμβάνεται στους 82, που είχαν σκαρώσει δίκτυα για να στήνουν ποδοσφαιρικά παιχνίδια και να οικονομάνε ...τ' άντερά τους, στο ευαγές τζογοπαίγνιον "ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ".

Δεν θα κλάψω πικρά που πιθανόν να μείνει ...ορφανός ο πάλαι-ποτέ «Άγιαξ της Ηπείρου»..., αν τελικά ο πατερούλης του μπεί στην στενή.

Αλλά ρωτάω:

Όταν τελειώσει η διαδικασία και βεθούν (που θα βρεθούν κάποιοι, δεν γίνεται!) οι ένοχοι της κολοσσιαίας απάτης, δεν πρέπει να υποχρεωθούν, με ΔΗΜΕΥΣΗ της περιουσίας τους ίσως, να επιστρέψουν τα λεφτά που εισέπραξαν ως κρατική ενίσχυση, όσα χρόνια ήσαν μεγαλομέτοχοι των αντίστοιχων ΠΑΕ;;;

Τί λές κ. Γερουλάνε;;;

Που σέ συμπαθώ κιόλας...

Μαθαίνοντας από τις "Πλατείες"

Από την εφημερίδα "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" αναδημοσιεύουμε το -εξαιρετικό κατά τη γνώμη μας- άρθρο του Επίκουρου Καθηγητή στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Σταύρου Σταυρίδη.

Είναι εύκολο ίσως να αναγνωρίσουμε στην κοινωνία που ζούμε ένα οικονομικό σύστημα σε επιθετικό παροξυσμό. Οι κυρίαρχοι μοιάζει να θεωρούν ότι εκπλήρωσαν και εκπληρώνουν επιτέλους την απόλυτη καπιταλιστική ουτοπία: το χρήμα να γεννά χρήμα χωρίς την ενίοτε απείθαρχη μεσολάβηση των πραγματικών ανθρώπων και την ενίοτε απρόβλεπτη μεσολάβηση των διαδικασιών παραγωγής.

Η αλαζονεία και η δύναμη των τραπεζιτών και των χρηματιστών είναι σημάδι των καιρών. Όμως καθόλου τούτη η εποχή δεν εκτόπισε στα αζήτητα το πρόβλημα της διακυβέρνησης. Τη μηχανή αυτής της ουτοπίας που κόλλησε και κολλά στην λάσπη  των πρόσφατων οικονομικο-κοινωνικών κρίσεων, πρέπει να την τροφοδοτούν οι αποκάτω, όχι μόνο με την εργασία τους αλλά και με την εξάρτηση τους από τις τράπεζες για να εκπληρώσουν ως και τις πιο βασικές τους ανάγκες.

Το πρόβλημα της διακυβέρνησης σ’ αυτές τις συνθήκες είναι πάνω απ’ όλα το πρόβλημα της μαζικής εξάρτησης των υπηκόων από τους θεσμούς που τους συγκροτούν ως οικονομικά υποκείμενα, με την καταστροφή ταυτόχρονα κάθε δυνατότητας να αρθρώνονται συλλογικές αναφορές με τη μορφή των κοινωνικών χώρων. Η εξατομίκευση δεν συνίσταται μόνο στην εξατομίκευση του μόνιμα ακόρεστου καταναλωτή αλλά και στην εμπεδωμένη καχυποψία απέναντι στις επιδιώξεις των διπλανών. Τούτη η καχυποψία στον καιρό της κρίσης καθίσταται λόγος επιθετικότητας ή απόσυρσης: «εγώ θα τα καταφέρω» και για να τα καταφέρω πρέπει εσείς να μην τα καταφέρετε. Η μνήμη της χαμένης κοινότητας, βέβαια, και της ασφάλειας που ψευδαισθητικά ή πραγματικά παρείχε δεν είναι και τόσο μακρινή.

Σ’ όλο τον κόσμο οι αντιδράσεις, οι αντιστάσεις και οι κοινωνικές εκρήξεις ανατρέχουν σε θεσμούς που ενεργοποιούν κάποιο υπόστρωμα κοινωνικών αναμνήσεων αλλά και επιβιώσεων: από τις ιθαγενικές κοινότητες της Λατινικής Αμερικής ως τις οικογένειες-κοινότητες του εξεγερμένου αραβικού κόσμου τέτοιοι θεσμοί επανανεργοποιούνται και επανανοηματοδοτούνται. Ίσως γι’ αυτό στη Δύση, και όχι μόνο, αντίδοτο στην εξοντωτική «εξατομίκευση των πεπρωμένων» (μια φράση του Ωζέ) αποτέλεσε η επανακάλυψη της συλλογικής αναφοράς μέσα από τα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα (facebook, twitter κ.λπ.). Οι απομονωμένες ατομικότητες δοκιμάζουν, συχνά με υλικό τις καθοδηγούμενες στοιχίσεις σε ρεύματα προτίμησης, να επικοινωνήσουν και να εγκαταστήσουν δεσμούς αλληοαναφοράς. Πλάνη; Οι εξεγέρσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου έδειξαν ότι έστω και με υλικά δανεισμένα από την κυρίαρχη ιδεολογία μπορεί να γεννηθούν μορφές συσχέτισης τέτοιας πολλαπλασιαστικής διάδοσης που να κινητοποιήσουν τεράστιους αριθμούς ανθρώπων.

Όμως οι άυλες «περίπου συλλογικότητες» των διαδικτυακών επικοινωνιών δεν είναι παρά ο τρόπος για να ανακαλυφθούν ξανά οι συλλογικότητες που ξεδιπλώνονται μέσα από πρακτικές συνεύρεσης. Όλα τα ηλεκτρονικά και τηλεπικοινωνιακά μέσα που, διασταυρούμενα και χωρίς κέντρο κινητοποιούν και φέρνουν σ’ επαφή μοναχικές ατομικότητες, είναι μέσα που ορίζουν τόπους συνάντησης.

Αυτή τους τη δύναμη φοβήθηκαν οι εξουσίες στον αραβικό κόσμο, αυτή φοβούνται και οι ισχυροί στην Ελλάδα και παντού. Οι αναμνήσεις της κοινότητας και οι πρακτικές της διαδικτυακής επικοινωνίας κάνουν την επιθυμία της συνάντησης πραγματικότητα. Και τι λοιπόν συνέχει αυτά τα πλήθη εξατομικευμένων και διαφορετικών ανθρώπων που γεμίζουν απρόβλεπτα τις πλατείες; Τι τους κάνει να επαναφευρίσκουν κοινούς τόπους, τόπους του κοινού; Σίγουρα όχι απλά τα κοινά συμφέροντα. Δεν συγκροτείται πια εύκολα ο τόπος του κοινού συμφέροντος. Και δεν αρκεί κάποιοι να τον εφεύρουν προσπαθώντας να πείσουν κάποιους άλλους. Δεν είναι το συμφέρον προς το παρόν η κολλητική ουσία που συνέχει αυτές τις προσωρινές κοινότητες, που σημαδεύει τους κοινούς τόπους. Ίσως είναι μια αίσθηση κοινή που μπορεί και μετατρέπεται σε εκρηκτική κραυγή. Το «κλέφτες» της πλατείας Συντάγματος τα λέει όλα: είναι μια έκρηξη καταγγελίας που αφαιρεί την πολιτική νομιμοποίηση από την κυβέρνηση.

Και ίσως αυτό διαπερνά ως χαρακτηριστικό όλες τις πλατείες. Τις πλατείες της Ευρώπης, τις πλατείες του αραβικού κόσμου, τις πλατείες της Λατινικής Αμερικής. Το συνεκτικό στοιχείο είναι η κρίση εμπιστοσύνης προς τις αρχές. Ο καθένας και η καθεμιά έχει να προσκομίσει την προσωπική του ζωή και τις απογοητεύσεις της για να στηρίξει με το δικό του τρόπο τούτη την κρίση εμπιστοσύνης. Όλοι όμως δεν πιστεύουν τους αποπάνω. Και τούτη η συμβολική αποκαθήλωση των αποπάνω συμβαίνει με τρόπο σχεδόν καρναβαλικό, επινοητικό, μαγικό (με τις δέσμες των ατομικών λέϊζερ να σημαδεύουν τη Βουλή σε μια σύγχρονη εκδοχή βουντού). Τέτοια συμβολική αποκαθήλωση της εξουσίας εξέφρασαν οι μυριάδες ασυντόνιστες, επινοητικές και απρόβλεπτες δράσεις του Δεκέμβρη. Οι νέοι τότε, αλλά και όσοι αναγνώρισαν στο Δεκέμβρη μια έκρηξη που χωρούσε τη δική τους δυσαρέσκεια, δεν ζητούσαν μόνο δικαιοσύνη: ονομάτιζαν την αδικία ως βασικό γνώρισμα της κοινωνίας που τους καταστρέφει τη ζωή και τα όνειρα. Τούτη η βαθιά αίσθηση αδικίας συνέχει και τον κόσμο της πλατείας. Αλλιώς διατυπωμένη, αλλιώς συνδεδεμένη με τις εμπειρίες και όνειρα του καθένα και της καθεμιάς αλλά σίγουρα σημαδεμένη από μια βαθιά αίσθηση καταστροφής του μέλλοντος. Και τι να κάνει η αριστερά και γενικότερα οι δυνάμεις που ορίζονται ως «απέναντι» στο κυρίαρχο καθεστώς σήμερα; Πώς η συγκολλητική ουσία των σύγχρονων μορφών συνάντησης και συλλογικής αγανάκτησης μπορεί να μετατραπεί σε πολιτικό πρόγραμμα;

Οι ρόλοι και η κίνηση της κοινωνίας

Πρέπει; Μέρος του προβλήματος και όχι αυταπόδεικτα μέρος της λύσης του είναι όσοι ως τώρα αντιλαμβάνονται τις αντιδράσεις της κοινωνίας στην βιαιότητα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού ως απολύτως ανεπαρκείς, τυφλές ή και άμεσα ενσωματώσιμες.

Κάποιοι παρόλα αυτά αμέσως βρήκαν το ρόλο τους: Το πλήθος χρειάζεται να μάθει, να καταλάβει και να ακολουθήσει. Ο σωτηριολογικός λόγος του ΚΚΕ και ο κατηχητικός λόγος κάποιων ομάδων του αριστερίστικου και του αναρχικού χώρου αντιμετωπίζει τον κόσμο ως άμορφη μάζα που πρέπει να της δώσει χαρακτηριστικά. Μια πρώτη ύλη που πρέπει εκείνοι που ξέρουν να την πλάσουν.

Από την άλλη, εκείνοι που υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τους θεσμούς και τρομάζουν μπροστά στη βλάσφημη διάθεση του κόσμου, πασχίζουν να ανασυστήσουν την εμπιστοσύνη σε μια «δημοκρατία» που, υποτίθεται, δεν γνωρίζει αδιέξοδα.

Υπάρχουν όμως και πολλοί και πολλές που αναγνωρίζουν στον κόσμο των πλατειών ένα δίκτυο ατόμων και πρωτοβουλιών που τους δίνει τόπο. Η προέλευση κάποιων απ’ αυτούς από κινηματικές πρωτοβουλίες και πρακτικές δεν αποτέλεσε τεκμήριο υπεροχής ή διεκπεραιωτικών δεξιοτήτων, απλά έδινε το δικό τους στίγμα σε συναντήσεις που συνεχίζουν να γονιμοποιούν οσμώσεις. Οσμώσεις αξιών, εμπειριών, ονείρων. Να υπερβούμε τους διαχωρισμούς, καλώντας τους υπόλοιπους σε ένα όραμα ενότητας;

Πόσες φορές η αριστερά δεν έδωσε στον εαυτό της τον ηγεμονικό ρόλο που συνθέτει και ιεραρχεί τις μυριάδες πρακτικές αντίστασης, αμφισβήτησης, ανυπακοής ή δυσαρέσκειας; Ίσως χρειάζεται περισσότερο από ποτέ η αριστερά και γενικά το αντικαπιταλιστικό κίνημα να ακούσει. Και να ομολογήσει πως η κοινωνία δεν αντιδρά όπως την φαντάζεται. Ζει όμως η κοινωνία και ΚΙΝΕΙΤΑΙ. Σήμερα εκείνο που αναδεικνύεται σε τούτες τις πρακτικές είναι η ανασύσταση των κοινωνικών χώρων. Η ανασύσταση του δημόσιου χώρου ως χώρου συναντήσεων και οσμώσεων. Η ανασύσταση του κοινού χώρου από τα κάτω με όλες τις αντιφάσεις και τις ιδιαιτερότητες που σήμερα διαπερνούν το κοινό. Αν στις συνελεύσεις του Συντάγματος αλλά και στις διαδικασίες που κινητοποίησαν τις μεγάλες διαμαρτυρίες στις άλλες πλατείες του κόσμου και της χώρας κάτι γεννιέται είναι τούτος ο χώρος του κοινού που αθροίζει τις μικρές και μεγάλες σκέψεις, τα μικρά και μεγάλα όνειρα ανθρώπων που αντιδρούν έμπρακτα στην εξοντωτική «εξατομίκευση των πεπρωμένων» τους.

Αυτούς του νέους χώρους του κοινού πρέπει να προστατέψουμε, τα εξισωτικά χαρακτηριστικά τους όπου βλασταίνουν να υπερασπίσουμε, τα δίκτυα των διεσπαρμένων μικρο-κοινοτήτων που συναντήθηκαν στις πλατείες να ενισχύσουμε. Έτσι ίσως μόνο βρεθούν οι τρόποι οι διαφορετικοί κοινωνικοί χώροι να αποκτήσουν τη δύναμη και τη συλλογική αυτοπεποίθηση για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους.

Όσο για τα αιτήματα, πέρα από το γενικευμένο «να φύγουν» τα υπόλοιπα ας είναι μέρος μιας πολύβουης απαίτησης για δικαιοσύνη και ζωή. Ο δρόμος προς τη συλλογική χειραφέτηση φτιάχνεται καθώς τον βαδίζουμε όλοι μαζί. Και οι μικρές πολύτιμες στροφές ενός τέτοιου δρόμου σημαδεύονται από σκηνές σαν και τούτη: μια μακριά αλυσίδα ανθρώπων κάθε είδους μεταφέρει χέρι-χέρι μπουκαλάκια νερό για να ξεπλυθεί η πλατεία από τα δακρυγόνα που έριξαν οι βάρβαροι… Οι πλατείες είναι τέτοιες αλυσίδες ανθρώπων.

"Πλατεία" - "ΟΑΣΗ"

Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας "Πολίτες για την αναβίωση της ΟΑΣΗΣ".

Ούτε όλοι οι υποστηρικτές και υποστηρίκτριες της Πρωτοβουλίας μας για την "ΟΑΣΗ" συμμετέχουν στους "αγανακτισμένους", ούτε όλες και όλοι που συμμετέχουν στο "Κίνημα της Πλατείας" έχουν μετάσχει έμπρακτα στην προσπάθεια να αναβιώσει η "ΟΑΣΗ" ως όαση για τους πολίτες.

Όμως η Πρωτοβουλία μας από ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ για το κατάντημα της "ΟΑΣΗΣ" ξεκίνησε πριν δυόμισυ χρόνια.

Κατάντημα για το οποίο η προηγούμενη Δημοτική Αρχή δεν έκανε κάτι, παρότι βαρύνονταν ευθέως γι' αυτό.

Αλλά και η τωρινή, εμφανίζεται μουδιασμένη και αντιφατική, αφού ούτε τον ΔΗΜΟΣΙΟ χώρο της "ΟΑΣΗΣ" καθαρίζει με τα συνεργεία της ούτε τήν έχει εντάξει σε πρόγραμμα παρόμοιο με την αυτοδιαχείριση των ΚΑΠΗ, παρότι τής τό έχουμε ζητήσει από καιρό. Εμφανίζεται «κολλημένη» στην ιδέα να αποχτήσει "έσοδα" από την εκμετάλλευση της "ΟΑΣΗΣ", σαν να μην έχει καταλάβει τίποτα από το τί σημαίνει η ...«επενδυτική» ιδιωτική ...υστεροβουλία και πού οδηγεί.

Κι ακόμα: Η Πρωτοβουλία μας εξαρχής είχε θέσει ως στόχο -και είχε πραγματοποιήσει κατά καιρούς- να γίνει η "ΟΑΣΗ" χώρος ελεύθερης δημόσιας συναναστροφής και έκφρασης και βέβαια να πιέσει και να αγωνιστεί για να πεζοδρομηθεί η Πλατεία.

Από την άλλη πλευρά οι αγανακτισμένοι (που επιτέλους θύμωσαν, όπως έγραψε κάποιος «δικός μας»...) έχουν δώσει νέα πνοή στην "ΟΑΣΗ" καθαρίζοντας συνεχώς τον χώρο, μετατρέποντας το απαίσιο ξύλινο «Τείχος του Αίσχους" σε παγκάκια, πάγκους, τραπεζάκια -πολύ χρήσιμα για τις εκδηλώσεις αλλά και τους περαστικούς που θέλουν να ξανασάνουν- και εγκαθιστώντας δημόσιες χημικές τουαλέττες.

Κι ακόμα οργανώνοντας σε συνεχή σχεδόν βάση δημόσιες συζητήσεις, μουσικές εκδηλώσεις, προβολές ταινιών αλλά και ...τραπεζώματα σε συμμετοχική βάση αλληλεγγύης. Κι ακόμα-ακόμα έχει προταθεί, και όπου νά 'ναι θα πραγματοποιηθεί, η λειτουργία ελεύθερου «ανταλλακτήριου βιβλίων» στην "ΟΑΣΗ"!

Τέλος, όπως ήταν φυσικό, η "ΟΑΣΗ", έστω στο σημερινό της χάλι, λειτούργησε ως καταφύγιο γι' αυτές τις εκδηλώσεις κατά τις τελευταίες συχνές βροχές και καταιγίδες.

Με τις σκέψεις αυτές ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ:

Σε όσους «κάθονται ακόμα στους καναπέδες», το μπρεχτικό: «Άκου να δεις: Είτε φταίς είτε όχι, σαν δεν μπορείς άλλο να παλαίψεις, θα πεθάνεις».

και το καζαντζάκειο: «Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λές: Εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω την Γή. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω».

αλλά και το παλαμικό: «Παιδί, το περιβόλι σου να τό καλλιεργήσεις, όπως τό βρεις κι όπως τό δεις να μην τό παρατήσεις»

Σε όσους θύμωσαν, έγιναν ενεργά "αγανακτισμένοι" αλλά φάνηκαν να κουράζονται, το λειβαδίτειο: «Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καϋμός, κάθε του πόρτα κι αναστεναγμός».

αλλα και το καβάφειο: «Να εύχεσαι νά 'ναι μακρύς ο δρόμος».

Σε όσους αναρωτιούνται "γιατί δεν είναι ΟΛΑ τα Γιάννενα στην Πλατεία;;;", το ελύτειο: «Για να γυρίσ' ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή».

Σε όσους κουνάνε με αμφιβολία το κεφάλι, το παπαζόγλειο: «Όλα μένουν ίδια, αν δεν τ' αγαπάς»...

αλλά και το λοϊζικό: «Τίποτα δεν πάει χαμένο»...

Ειδικότερα όμως στον Δήμαρχό μας και τους συνεργάτες του ευχόμαστε να μην ακούσουν ποτέ να τούς λένε το βαρνάλειο: «Άχ! πού 'σουν νιότη πού 'λεγες πως θα γινόμουν άλλος»

ούτε το σεφέρειο: «Πήραμε τη ζωή μας λάθος»...